Η αμεριμνησία που παρατηρείται γύρω από την πολιτική σκηνή είναι εντυπωσιακή. Σε ποιον μπορεί να πέρασε από το μυαλό ότι η εκλογή του Παππά «13-0» στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ θα γινόταν ανεκτή χωρίς τις αναγκαίες αντιδράσεις; Ακόμα και ο Ανδρουλάκης, ο οποίος επιχείρησε να αποφύγει να υποστηρίξει τον Μητσοτάκη, αναγκάστηκε να κινηθεί προσεχτικά για να μην βρεθεί σε δύσκολη θέση. Η συγκεκριμένη κατάσταση δείχνει πόσο δύσκολη είναι η δεύτερη θητεία, καθώς απαιτεί μια ισορροπία μεταξύ του να μην είναι κανείς Μητσοτάκης χωρίς να υιοθετεί τον Παππά.
Παρατήρηση για τον Σαμαρά. Είναι ασαφές ποιοι είναι οι στόχοι του ή ποιο πρόσωπο επιδιώκει να προβάλλει. Αλλά είναι φανερό ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει κανένα λόγο να αποδεχτεί την καθοδήγηση του Σαμαρά. Το ουσιαστικό δεν είναι μόνο οι σχέσεις με την Τουρκία, αλλά η ηρεμία στην εσωτερική πολιτική σκηνή, την οποία ελάχιστοι φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να θέσουν σε κίνδυνο. Αυτό αποτελεί και μια στέρεα επιχειρηματολογία του Μητσοτάκη, που ο Σαμαράς δεν φαίνεται να αποδέχεται.
Αυτή η κατάσταση προκύπτει από την ανάδειξη ενός ατόμου που έχει καταδικαστεί για παράβαση καθήκοντος στη θέση του προεδρεύοντος στη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα σοβαρό λάθος που θα έχει συνέπειες, κυρίως επειδή μια τέτοια καταδίκη έχει και ηθικό βάρος. Ο Μητσοτάκης, προφανώς, κατανόησε το ατόπημα και απέρριψε τον Παππά εύκολα, κλείνοντας την υπόθεση της συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής εντός ολίγων λεπτών.
Την ίδια στιγμή, επαναλαμβάνεται η ανάγκη για προσοχή από τα κόμματα. Το τίμημα των λαθών είναι ακριβό και, για την ώρα, καμία στρατηγική ή επιλογή δεν φαίνεται να υπόσχεται εύκολες λύσεις. Καλό είναι, λοιπόν, να υπάρχει μια διαρκής επαγρύπνηση.
Δεν γνωρίζω πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση για τον Σαμαρά ή τον ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον. Αυτό που είναι σαφές είναι ότι τα λάθη έχουν συνέπειες και η επιτυχής πολιτική κατεύθυνση απαιτεί προσοχή και στρατηγική σκέψη. Πραγματικά, η πολιτική σκηνή της Ελλάδας είναι φορτισμένη με προκλήσεις που κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει. Πηγή: tovima.gr
