«Πέρυσι, είδα ένα ηλιακό ρολόι σε ένα σχολείο και σκέφτηκα: Γιατί να μην κάνουμε και εμείς ένα;» Αυτή η σκέψη ανήκει στον διευθυντή ενός γυμνασίου σε μεγάλη πόλη της Βορείου Ελλάδας, ο οποίος αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια των συναδέλφων του. Δεν περιμένει επιμόρφωση για καινοτομίες από το κράτος, αλλά από τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα του.
Η πανδημία άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε την εκπαίδευση και ανέδειξε τη τάση των εκπαιδευτικών να αυτομορφώνονται. Όταν ξεκίνησε η τηλεκπαίδευση πριν από πέντε χρόνια, οι εκπροσώποι των υπουργείων δεν μπορούσαν να απαντήσουν στα εκατοντάδες ερωτήματα που προέκυψαν. Έτσι, οι εκπαιδευτικοί αναγκάστηκαν να βρουν τις δικές τους λύσεις, να συνεργαστούν και να στηρίξουν ο ένας τον άλλο σε αυτή τη νέα πρόκληση.
Δημιούργησαν ομάδες αλληλοβοήθειας, διδάσκοντας ο ένας τον άλλο και ανταλλάσσοντας πληροφορίες. Μέσα από αυτές τις ηλεκτρονικές κοινότητες, μοιράστηκαν γνώσεις που βοήθησαν να προχωρήσουν όλοι μαζί. Όταν ένα μέλος μοιράστηκε στο Διαδίκτυο την εμπειρία του με το ηλιακό ρολόι που δημιούργησε, η ανταπόκριση ήταν συγκλονιστική. Περίπου 50.000 άτομα το είδαν και 1.500 ζήτησαν οδηγίες για να φτιάξουν το ίδιο.
Μέσω αυτής της διαδικασίας, ξεκίνησε μια σειρά ηλεκτρονικών επιμορφώσεων, όπου οι εκπαιδευτικοί μετέφεραν τις γνώσεις τους στους συναδέλφους τους, οδηγώντας σε πολλές αυλές σχολείων να αποκτήσουν το δικό τους ηλιακό ρολόι. Το αποτέλεσμα ήταν ένα μεγάλο μάθημα STEM, που περιλάμβανε πολλές επιστήμες και εδραιώθηκε χωρίς τη χρήση περίπλοκων μαθηματικών ή δύσκολων θεωριών. Οι μαθητές, οι καθηγητές και κάθε ενδιαφερόμενος συμμετείχαν ενεργά, ανακαλύπτοντας τις βασικές αρχές της επιστήμης και της φυσικής μέσω της πρακτικής εφαρμογής.
Αυτή η δραστηριότητα προήγαγε όχι μόνο την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και την αλληλεγγύη και τη συνεργασία, δείχνοντας πώς μπορεί να επιτευχθεί η γνώση μέσα από την κοινή προσπάθεια. Οι έντονες σχέσεις που αναπτύχθηκαν δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς και προσφέρουν παραδείγματα για τις αρχές που πρέπει να ακολουθούνται στην εκπαίδευση. Αν αυτό δεν αποτελεί παράδειγμα εκπαίδευσης, τότε ποιο είναι; Η ενσυναίσθηση και η συνεργασία είναι τα αναγκαία στοιχεία που ενώνουν τις κοινωνίες μας. Ένας υπουργός Παιδείας θα έπρεπε να αναγνωρίσει αυτούς τους εκπαιδευτικούς που δημιούργησαν αυτή την κίνηση.
Πηγή: tovima.gr
