Πριν από έναν χρόνο, στις 7 Οκτωβρίου 2022, ένοπλοι της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς εισέβαλαν από τη Λωρίδα της Γάζας στο Νότιο Ισραήλ. Οι εισβολείς προχώρησαν σε φρικαλεότητες, όπως βιασμούς, βασανιστήρια και δολοφονίες απλών ανθρώπων, κουβαλώντας έτσι τρομακτική τραγωδία στην περιοχή. Η επίθεση είχε αποτέλεσμα 1.163 ισραηλινούς νεκρούς και 251 ομήρους, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν άμαχοι που απλώς απασχολούνταν στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Η Χαμάς, η οποία κυβερνά τη Γάζα, προχώρησε σε αυτή την απόλυτη απερισκεψία, ενώ το Ισραήλ, φυσικά, αντέδρασε. Ορισμένοι αναρωτιούνται πώς θα αντιδρούσε μια σοβαρή χώρα σε παρόμοια κατάσταση, αναφορικά με την απαιτούμενη αυτοάμυνα. Το Ισραήλ, επομένως, ανταπέδωσε, κάτι που θεωρείται αυτονόητο για κάθε έθνος που σέβεται τον εαυτό του. Υπό αυτές τις συνθήκες, η αναγκαιότητα της αντίδρασης του Ισραήλ είναι αναμφισβήτητη, ακόμα και αν η απάντηση είναι σε κάποιες περιπτώσεις ασύμμετρη.
Στην αντίδραση της διεθνούς κοινότητας υπήρξαν ποικιλόμορφες προσεγγίσεις. Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Α. Γκουτέρες, φάνηκε διστακτικός και προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα σε διαφορετικές πλευρές, ενώ οι αναφορές για τον πόνο των Παλαιστινίων που πλήττονται στη Γάζα ενισχύθηκαν. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν μπορεί να επικρατήσει πόλεμος χωρίς θύματα, και η Χαμάς έχει προκαλέσει θανάτους ακόμα και χωρίς να υπάρχει στρατιωτική δράση.
Αξιοσημείωτο είναι ότι διάφοροι Ριζοσπάστες επισημαίνουν πως το Ισραήλ θα έπρεπε να προτάξει τα πιο ευρύτερα συμφέροντά του για να απεγκλωβιστεί από την τρομοκρατική απειλή. Είναι μια επιφανειακή προσέγγιση, καθώς μοιάζει να αδιαφορεί για πραγματικές στρατηγικές αντιμετώπισης της βίας.
Ο «Economist» κυκλοφόρησε μια «ειδική έκδοση» με τίτλο «Η χρονιά που διέλυσε τη Μέση Ανατολή», προειδοποιώντας για την επιδεινούμενη βία στην περιοχή. Το περιοδικό υπογραμμίζει τον κίνδυνο ότι οι στρατηγικές του Νετανιάχου θα μπορούσαν τελικά να τον οδηγήσουν σε αποτυχία, ενώ προτρέπει για τις αναγκαίες διαπραγματεύσεις που ποτέ δεν φαίνεται να συμβαίνουν ανάμεσα στους εμπόλεμους.
Κλείνοντας, σε ό,τι αφορά την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας και τα αιτήματα για αυτοσυγκράτηση του Ισραήλ, είναι σαφές ότι όταν η επιθετικότητα και οι τρομοκρατικές τακτικές είναι παρούσες, οι άμεσες και σθεναρές απαντήσεις αποτελούν το μοναδικό βιώσιμο δρόμο αντίδρασης. Πηγή: tovima.gr