Τώρα που συζητάμε για τις πολιτικές και ιδεολογικές προσεγγίσεις, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στη ΜΚΟ «Ανοησίες Χωρίς Σύνορα» (ΑΧΣ) για την παραγωγική συνεισφορά της στους προβληματισμούς μας. Μια πρόσφατη δήλωση από στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στο «ΤΑ ΝΕΑ» (17/9) ισχυρίζεται ότι «προοδευτικό είναι ό,τι μειώνει τις ανισότητες». Αυτή η φράση, αν και ακούγεται ελκυστική, επαναλαμβάνεται από πολλούς, συχνά χωρίς να κατανοούν τον πραγματικό της ναυτό.
Αν υποθέσουμε ότι ισχύει η παραπάνω δήλωση, τότε ο Πολ Ποτ θα αναδεικνύεται ως ο πιο «προοδευτικός» άνθρωπος στην ιστορία. Ειδικότερα, αυτός ο ηγέτης προσπάθησε να μειώσει τις ανισότητες απόλυτα, εξαλείφοντας όχι μόνο τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά και 1,7 εκατομμύρια Καμποτζιανούς, το 23% του πληθυσμού της χώρας. Ο Πολ Ποτ κατήργησε το γέλιο, τις πόλεις, τη βιομηχανία και το χρήμα, οδηγώντας σε κατάσταση που ισοδυναμεί με τρομακτική ανισότητα. Στην ουσία, οι «προοδευτικοί» φέρουν συχνά τοβάρος της αντιφασιστικής τους ρητορικής που αγνοεί τον ανθρώπινο παράγοντα.
Επιπλέον, παρατηρώ ότι η ζήτηση για προοδευτική πολιτική έχει μεταφραστεί σε αντίκτυπο ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ πολιτικών προσώπων. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, για παράδειγμα, διαφώνησε με τη συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Νετανιάχου (25/9), ενώ ο Δ. Νατσιός από την Νίκη κατηγόρησε τον Μητσοτάκη για τις χαλαρές του αντιδράσεις στη συνάντησή του με τον Ερντογάν (25/9). Έτσι, συνάγεται ότι οι προοδευτικοί τείνουν να αποφεύγουν τις συνεργασίες με όσους θεωρούν «μη προοδευτικούς», ενώ οι λιγότερο προοδευτικοί επιδιώκουν τις συναντήσεις αλλά με σοβαρότητα και χωρίς αστεϊσμούς.
Καθώς προχωρούμε στην εκλογική διαδικασία στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, οι συζητήσεις σχετικά με το τι συνιστά την προοδευτικότητα θα συνεχιστούν. Υπάρχει ένα ερώτημα που επιμένει: γιατί οι «προοδευτικοί» φαίνονται να ενοχλούνται από το γέλιο και τους αστεϊσμούς, όταν οι ανισότητες μπορούν να παραμείνουν ένα επίκαιρο θέμα;
Πηγή: tovima.gr
