Η Σφαγή του Αιγάλεω 80 Χρόνια Μετά: Μνήμη και Αντίσταση κατά της Ναζιστικής Θηριωδίας

Η Σφαγή του Αιγάλεω 80 Χρόνια Μετά: Μνήμη και Αντίσταση κατά της Ναζιστικής Θηριωδίας

Ασήμαντη φάνηκε η αφορμή, αλλά η αιτία πίσω από το αιματοκύλισμα του Αιγάλεω, γνωστό ως «Σφαγή του Αιγάλεω» ή «Ολοκαύτωμα του Αιγάλεω», ήταν ισχυρή και τραγική. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1944, περισσότερα από 100 άτομα από την περιοχή εκτελέστηκαν, αθώα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, σε μια άνανδρη επίθεση που δεν είχε προφανή λόγο.

Η τραγική ειρωνεία της ημερομηνίας είναι ότι το εγκληματικό αυτό γεγονός συνέβη μόλις 15 ημέρες πριν την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Αθήνα και την απελευθέρωση της χώρας. Το Αιγάλεω, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’40, ήταν μια συνοικία που εκτεινόταν από το ύψος του Αγίου Σάββα μέχρι το Μπαρουτάδικο.

Η παρουσία του ΕΛΑΣ στην περιοχή ήταν ισχυρή και οι τοπικές δυνάμεις αντίστασης είχαν προσπαθήσει να διώξουν τους κατακτητές. Ο Γιάννης Μπατζακίδης, μέλος του ΚΚΕ, εξελέγη δήμαρχος Αιγάλεω τον Αύγουστο του 1944, και μόλις δύο ημέρες πριν από τη σφαγή, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή λαϊκή συνέλευση των κατοίκων.

Την ημέρα της σφαγής, οι Γερμανοί προχώρησαν σε τρομοκρατικές ενέργειες καθώς αισθάνονταν τον κλοιό της ήττας να σφίγγει γύρω τους. Ανώνυμες μαρτυρίες αναφέρουν ότι ένα μικρό επεισόδιο μεταξύ Γερμανών στρατιωτών και ανταρτών αποτέλεσε την αφορμή για τη σφαγή. Οι Γερμανοί στη συνέχεια επιδόθηκαν σε ένα μπαράζ λεηλασιών και εκτελέσεων ανύποπτων πολιτών, χωρίς να διακρίνουν μεταξύ εχθρού και φίλου.

Οι εκτελέσεις ξεκίνησαν από τη γέφυρα της Ιεράς Οδού και επεκτάθηκαν στα γύρω χωράφια και καμίνια, όπου οι άμαχοι εργάτες και πολίτες βρέθηκαν θύματα της φονικής μανίας τους. Περισσότερα από 100 σπίτια έγιναν στάχτη καθώς οι Γερμανοί έβαλαν φωτιά στους συνοικισμούς, εγκλωβίζοντας τους κατοίκους και εκτελώντας τους σε ένα αποτρόπαιο μακελειό.

Σήμερα, 80 χρόνια μετά, ο Δήμος Αιγάλεω διοργανώνει τον «Μήνα Αντιφασιστικών Δράσεων» για να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων και να προάγει την αντιφασιστική συνείδηση. Η ιστορική μνήμη της σφαγής κρατάει ζωντανή την ανάγκη αντίστασης κατά του φασισμού και ρατσισμού, διασφαλίζοντας ότι τέτοια εγκλήματα δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

Πηγή: tovima.gr