Οι όζοι θυρεοειδούς είναι ένα κοινό πρόβλημα υγείας. Μελέτες δείχνουν ότι έως και το 70% του γενικού πληθυσμού μπορεί να έχει όζους θυρεοειδούς, οι οποίοι μπορεί να είναι μικρού μεγέθους (ακόμα και λίγων χιλιοστών). Σε πολλές περιπτώσεις, αυτοί οι όζοι δεν απαιτούν ειδική διαγνωστική ή θεραπευτική προσέγγιση. Είναι όμως καθήκον του ιατρού να εντοπίσει τους όζους που χρήζουν περαιτέρω αξιολόγησης και, ενδεχομένως, χειρουργικής παρέμβασης.
Η διαγνωστική αξιολόγηση των ασθενών με όζους περιλαμβάνει κυρίως το υπερηχογράφημα και την παρακέντηση με λεπτή βελόνη (FNA). Στο υπερηχογράφημα εξετάζονται οι διαστάσεις και οι χαρακτήρες των όζων, όπως η θέση τους. Εάν κάποιοι όζοι φαίνονται ύποπτοι για καρκίνο, αναγκαία είναι η παρακέντηση και η κυτταρολογική εξέταση του ληφθέντος υλικού.
Τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τους όζους περιλαμβάνουν τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Ο καρκίνος αυτός συνήθως εκδηλώνεται ως όζος και υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που μπορούν να υποδείξουν την παρουσία του, όπως το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου, η ιστορία ακτινοβολίας στον τράχηλο, ο ψηλαφητός όζος με σκληρή υφή και άλλες κλινικές ενδείξεις.
Συχνά οι όζοι δεν προκαλούν συμπτώματα και ενδέχεται να ανακαλυφθούν τυχαία κατά τη διάρκεια άλλων εξετάσεων. Όταν ωστόσο αυξάνονται σε μέγεθος, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως δυσκολία στην αναπνοή ή στην κατάποση και βραχνάδα, λόγω πίεσης στα παρακείμενα ανατομικά στοιχεία.
Επιπλέον, σε σπανιότερες περιπτώσεις, ένας όζος μπορεί να υπερλειτουργεί, εκκρίνοντας αυξημένες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό. Σε περιπτώσεις που παρατηρούνται κλινικές εκδηλώσεις, μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Η διαχείριση αυτών των παθήσεων θα πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η σωστή διάγνωση και θεραπεία.
Πηγή: tovima.gr
